ตตีย สาธุนร

[231]

ยสฺส รุกฺขสฺส ฉายาย,

นิสีเทยฺย สเยยฺย วา;

น ตสฺส สาขํ ภญฺเชยฺย,

มิตฺต-ทุพฺโภ หิ ปาปโกฯ

จตุตฺถ สาธุนร

[232]

ปุณฺณํปิ เจ มํ ปถวิํ ธเนน,

ทชฺชิตฺถิยา ปุริโส สมฺมตาย;

สทฺธา ขณํ อติมญฺเญยฺย ตํปิ,

ตาสํ วสํ อ-สตีนํ น คจฺเฉฯ

[233]